Naar de buitenwereld toe lijk je het aardig voor elkaar te hebben. Een mooi gezin, een superleuke goede baan en fijne vriendinnen. Als je wordt gevraagd: ‘Hoe gaat het met je?’, antwoord je zoals altijd: ‘Ja goed hoor, maar druk, druk, druk…’
In werkelijkheid gaat het echter helemaal niet zo goed met je. Je voelt je opgejaagd, omdat je enorm gestresst bent door alles wat je moet doen op een dag. Je had verwacht meer tijd voor jezelf te hebben als de kinderen wat ouder zijn, maar het tegendeel is waar... Mediteren heb je ook geprobeerd, maar daar heb je vaak de rust niet voor. 'Waar is de uitknop?', vraag je je regelmatig af.
Herken je dit?
Al een tijdje zit je niet lekker in je vel. Het eerste wat je doet als je wakker wordt is op de snooze knop drukken. Je hebt totaal geen zin om op te staan, want je hebt een drukke dag voor de boeg. Je moet je kinderen naar school helpen en op je werk moet je een belangrijke presentatie geven. Eenmaal thuis van je werk kun je niet even rustig bijkomen, want je moet weer koken. ’s Avonds wil je ook nog even sporten en moet je eigenlijk naar een vriendin die je echt nodig heeft. En daardoor lig je weer te laat in bed. Je ligt de hele tijd te woelen en denkt: als ik nou elke dag een tandje harder loop, lukt het me vast wel om alles gedaan te krijgen. Je voelt je onrustig en gestresst.
Bij het opstaan heb je al hoofdpijn. Je snapt dat ook eigenlijk wel, want je maakt je nogal druk in je hoofd. Ook voel je nu al die zeurende pijn in je schouders en je weet dat die aan het eind van de dag nog veel erger zal zijn. Het zal wel komen door de stress, denk je. Je neemt maar weer twee paracetamolletjes in, want met deze pijn kom je de dag niet door. De pijn is nou ook weer niet zó erg om je voor ziek te melden, maar je loopt er al wel een hele tijd mee rond. In al je tassen zit inmiddels een strip paracetamol, je kan eigenlijk niet meer zonder. Je wilt heel graag van die vervelende pijn af, maar hoe?
Als je gehaast thuiskomt na een drukke werkdag struikel je over de schoenen en tassen van je kinderen die gewoon midden in de gang worden gedropt. Je hebt er genoeg van. Zóveel vraag je toch niet van je kinderen? Boos roep je je kinderen naar beneden en valt enorm tegen ze uit. En je had je nog zo voorgenomen niet tegen ze te schreeuwen... De sfeer in huis wordt er niet gezelliger door.
Tijdens je yogales lukt het je écht niet om je te ontspannen. Hoe kan dat? Daar is yoga toch juist voor bedoeld? Je kijkt om je heen en vraagt je af of je de enige bent die zich niet kan ontspannen. Zit je soms al tegen een burn-out aan…nee…dat overkomt jou natuurlijk niet!
Eigenlijk ben je altijd moe. Al sinds je moeder bent. Logisch natuurlijk, maar je dacht dat als de kinderen groter zouden zijn, dat het dan wel over zou gaan. Ze kunnen toch steeds meer zelf? Waardoor jij meer aan je rust toekomt? Maar nee, je hebt continu het gevoel dat je 'AAN’ moet staan. Voor alles en iedereen. Door dat gestreste gevoel slaap je slecht waardoor je nog meer gestrest raakt. Het put je uit. Je voelt je uitgeblust.
Als je zo doorgaat...
Als je zo doorgaat, raak je mega overspannen. En wie moet er dan zorgen voor je kinderen? Je loopt nu al op je tandvlees. Hoeveel signalen moet je nog meer krijgen voordat je gas terugneemt? Straks móet je je ziek melden op je werk en zit je echt met een burn-out thuis.
Je denkt dat dit je niet overkomt, want dat overkomt toch alleen anderen? Toch ben je er stiekem bang voor…Je hebt gehoord dat het maánden kan duren voordat je hersteld bent van zo’n burn-out. Daaaag superleuke baan. Dat wil je toch niet?!
Het is tijd om de dingen anders te doen,
en ruimte te vinden voor jezelf
Hoi,
Ik ben Jolette.
​
Massagetherapeut & Bewustzijnscoach en moeder van 2 kinderen. Het is mijn missie om drukbezette werkende moeders die altijd voor alles en iedereen klaar en AAN staan en veel van zichzelf moeten - met stressklachten tot gevolg - om te ontspannen en weer tot zichzelf te komen, zodat ze rust hebben in hun hoofd, ontspanning voelen in hun lijf en meer ruimte hebben voor zichzelf.
​
Wil je meer weten?
